ประเภทของไดรฟ์โซ่

ตัวขับโซ่ประกอบด้วยตัวขับและเฟืองขับที่ติดตั้งอยู่บนเพลาขนานและโซ่ซึ่งล้อมรอบเฟือง มีลักษณะเฉพาะบางอย่างของสายพานและเฟืองขับ ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเปรียบเทียบกับสายพานขับเคลื่อนแล้ว ไม่มีการเลื่อนแบบยืดหยุ่นและปรากฏการณ์การลื่นไถล อัตราการส่งผ่านเฉลี่ยมีความแม่นยำและประสิทธิภาพสูงกว่า ในขณะเดียวกันก็ไม่จำเป็นต้องมีความตึงเครียดเริ่มต้นมากและแรงบนเพลาก็น้อยลง เมื่อส่งภาระเดียวกันโครงสร้างจะมีขนาดกะทัดรัดและง่ายต่อการประกอบและถอดแยกชิ้นส่วน ระบบขับเคลื่อนด้วยโซ่สามารถทำงานได้ดีภายใต้สภาพแวดล้อมที่รุนแรง เช่น อุณหภูมิสูง น้ำมัน ฝุ่น และโคลน เมื่อเปรียบเทียบกับระบบขับเคลื่อนเกียร์ ระบบขับเคลื่อนแบบโซ่ต้องการความแม่นยำในการติดตั้งต่ำ เนื่องจากตัวขับโซ่ทำงานกับฟันที่มีลักษณะเป็นตาข่ายมากขึ้น ฟันของล้อโซ่จึงมีแรงน้อยลงและสึกหรอน้อยลง ไดรฟ์แบบโซ่เหมาะสำหรับการส่งผ่านระยะศูนย์กลางขนาดใหญ่

1. ไดรฟ์โซ่แบบลูกกลิ้ง
โซ่แบบลูกกลิ้งประกอบด้วยแผ่นด้านใน, แผ่นด้านนอก, หมุดแบริ่ง, บุช, ลูกกลิ้งและอื่น ๆ ลูกกลิ้งมีบทบาทในการเปลี่ยนแรงเสียดทานแบบเลื่อนเป็นแรงเสียดทานแบบกลิ้งซึ่งเอื้อต่อการลดแรงเสียดทานและการสึกหรอ พื้นผิวสัมผัสระหว่างบุชและพินแบริ่งเรียกว่าพื้นผิวแบริ่งบานพับ โซ่แบบลูกกลิ้งมีโครงสร้างเรียบง่าย น้ำหนักเบา และราคาต่ำ จึงมีการใช้กันอย่างแพร่หลาย เมื่อส่งกำลังสูง สามารถใช้โซ่สองแถวหรือหลายแถวได้ และยิ่งแถวมากความสามารถในการส่งก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

2. ไดรฟ์โซ่เงียบ
ไดรฟ์โซ่รูปฟันแบ่งออกเป็นสองประเภท: ตาข่ายภายนอกและตาข่ายภายใน ในตาข่ายภายนอก ด้านตรงด้านนอกของตาข่ายโซ่กับฟันล้อ ในขณะที่ด้านในของโซ่ไม่สัมผัสกับฟันล้อ มุมลิ่มฟันของตาข่ายคือ 60° และ 70° ซึ่งไม่เพียงแต่เหมาะสำหรับการปรับการส่งกำลัง แต่ยังเหมาะสำหรับโอกาสที่มีอัตราการส่งผ่านขนาดใหญ่และระยะศูนย์กลางเล็ก ๆ และประสิทธิภาพการส่งผ่านสูง เมื่อเปรียบเทียบกับโซ่แบบลูกกลิ้ง โซ่แบบฟันเฟืองมีข้อดีคือทำงานได้อย่างราบรื่น มีเสียงรบกวนน้อยกว่า ความเร็วโซ่ที่อนุญาตได้สูงกว่า สามารถรับแรงกระแทกได้ดีกว่า และมีแรงสม่ำเสมอบนฟันล้อมากกว่า

ค่าความนิยมเฟือง สามารถพบได้ทั้งในไดรฟ์โซ่แบบลูกกลิ้งและไดรฟ์แบบโซ่ฟัน